Wie het nieuws de laatste jaren een beetje volgt, zal niet ontgaan zijn dat men in de huisartsenwereld, op zijn zachts gezegd, niet zo blij is met het huidige zorgsysteem. De patiënten worden steeds ouder met complexere zorgvragen, terwijl in de spreekkamer die zenuwslopende tikkende klok jou tot een snelle afhandeling van het consult probeert te verleiden. Tel daarbij op dat de administratieve lasten toenemen en het zorgpersoneel regelmatig uitvalt wegens de hoge werkdruk, en je hebt ongeveer een beeld van hoe de zorgen van een gemiddelde huisarts eruitzien.
Hoe tevreden ben jij met het werk?
Wij raden de patiënten allerlei levenstips aan om op het gezonde pad te blijven, maar doen we dit ook wel voor onszelf? Artsen kunnen redelijk goed klagen over de gang van zaken, maar voelen zich toch genoodzaakt om door te blijven gaan met het werk. Want je kan die collega toch niet met nóg meer werk opzadelen door langer op vakantie te gaan of jezelf ziek te melden?
Wordt het niet eens tijd om wat meer stil te staan bij hoe je je als (huis)arts voelt in de dagelijkse gang van zaken? Ben je tevreden met je werkindeling? Is het zorgen voor een ander écht belangrijker dan zorgen voor jezelf? Moet er niet iets veranderen om meer plezier in het werk te hebben?
Burn-out preventie
In het boek ‘Zelfzorg voor de Huisarts’ van Froukje Verdam, worden allerlei tools aangeboden die je helpen om jezelf compleet in kaart te brengen: wie ben jij echt; wat zijn jouw energiegevers- en nemers; waarom heb je voor het vak gekozen en hoe voorkom je dat je in de beruchte burn-out terecht komt?
Want dat die donkere burn-outwolk boven het beroep huisarts hangt, is wel duidelijk aan de cijfers die in het boek besproken worden. Eén op de vier huisartsen heeft burn-out verschijnselen en 22% van de huisartsen wil door blijven werken tot aan het pensioen. Ik heb zelf geen burn-out klachten, maar ik behoor -helaas- wel tot die 22%-groep die het niet ziet zitten om de rest van het leven zo door te blijven gaan als huisarts in het huidige zorgsysteem.
Wie ben jij eigenlijk?
Het boek deed me terug denken aan de huisartsenopleiding, waar we momenten van zelfreflectie in kleine groepjes met elkaar deelden (supervisie). Destijds vond ik het al zeer nuttig om je niet alleen te verdiepen in de medische wereld, maar ook je eigen innerlijke wereld te verkennen. Het boek geeft je de ruimte om je gedachten op te schrijven en te bedenken wat er in jouw leven zou kunnen veranderen om het plezier in het vak te behouden. Voor wie interesse in psychologie heeft, zullen er niet direct hele nieuwe inzichten naar voren komen, maar het kan geen kwaad om weer even bewust bezig te zijn met je kernwaarden.
Een leuk weetje uit het boek: empathisch gedrag van artsen hangt samen met lagere waardes van het HbA1c* en het LDL-cholesterol bij de patiënt - nooit geweten. En dat je je brein met 7 jaar kan verjongen als je routinematig mediteert (gemeten in een groep van 50-jarigen) - toch maar weer die meditatie-app erbij pakken.
Blije arts = blije patiënt
Ben je (huis)arts en herken je de frustraties tijdens de werkdag? Tijd om niet mee te drijven met de flow van de dag, maar tegen de stroom in te zwemmen en eens goed je eigen gevoelens en wensen in kaart te gaan brengen. Zorgen voor de medemens is een gezamenlijke missie die we hebben als artsen, maar niet ten koste van je eigen gezondheid. Creëer een win-winsituatie, door goed voor jezelf te zorgen waardoor je ook beter voor de patiënt kan zorgen. Dit boek kan je een stap in de goede richting brengen.
* een waarde voor het gemiddelde van de bloedsuikerspiegel in de afgelopen weken.
Reactie plaatsen
Reacties